een vos... een ei... en hazen, jaja het is bijna pasen

Ga je met Paul op stap, dan gebeurt er altijd wel wat.

De dag begon met regen en omdat de pont pas om 10:45 vaart vandaag, ben ik via Gorinchem gereden, om om 09:00 ter plaatse te zijn. Vogels spotten is het thema van vandaag. Eerst maar eens naar de vogelhut Maltha, lekker droog, beetje thee drinken en eenden kijken. Het klaart al wat op den en lopen naar het einde van het Thomas dijkje. Daar zien we een rode wouw, Paul zag de gevorkte staart, ik zag zelf alleen de typerende kleur en vleugelvorm. Jagend verdween de wouw uit beeld. WOUW!

Ook begint het vandaag echt lente te worden, sterker nog het is officieel vandaag de eerste lentedag. De meesjes, vinkjes tjiftjafjes ect. zingen er op los en ook heb ik d eerste oeverzwaluwen gezien, die zijn ook weer terug uit Afrika.
’s Middags besluiten we de Deeneplaatweg af te rijden op zoek naar de klapekster kolonie. En jawel! De hele kolonie zit in zijn eentje gewoon op een paaltje langs de weg. We besluipen hem en komen tot op zo’n 10 meter. Dan vliegt hij weg tot buiten ons gezichtsveld.

Plots ziet Paul onder aan de dijk een dode vos liggen. Oh nee!! Hij ademt nog?!?! Dit is wel heel zielig om te zien. Hij heeft geen verwondingen en lijkt vergiftigd te zijn en haalt heel zwaar adem. Paul besluit alles te proberen om het beestje te redden en ik ga hierin mee. We proberen van alles: politie, dierenambulance rijdt niet op Werkendam, natuur en vogelwacht niet open op zondag. We bellen met een boswachter voor advies, die verwees ons naar het dierenhospitaal in Dordrecht. Oké dan gaan we daarheen. We laden de vos in de achterbak en gaan op weg, bij mijn auto stoppen we om spullen over te laden en controleren of de vos nog leeft. Helaas, hij is dood. SJIT! Zo’n mooi beest… met de vos in de achterbak gaan we eerst even een bakkie doen bij het museum en overleggen met de boswachter wat te doen, die adviseert ons om de vos in een plastic zak bij het SBB kantoortje te leggen zodat zijn hem verder kunnen onderzoeken. We leggen de vos bij het SBB kantoortje en gaan een beetje aangeslagen verder op vogel jacht. Het weer is inmiddels opgeklaard en de zon schijnt nu zelfs. We nemen geen bijzondere dingen meer waar en moe van deze dag scheiden bij de pont onze wegen.
Nu drie dagen later heb ik nog steeds de beelden van de doodstrijd van de vos op mijn netvlies. De natuur is soms mooi en soms bruut en hard en er sterven dieren, dat hoort bij de ‘wilde natuur’ maar er zijn altijd weer mensen die hier geen respect voor hebben en de boel verzieken door dieren te vergiftigen. Laat die mensen zelf maar een hapje gif nemen.

Zo, ben ik toch even mijn ei kwijt

Hieronder een flits van de stervende vos op film, met dank aan Paul

Te bekijken op eigen risico.