Aanmeren met de riemen die je hebt.....

Een wetlandtocht vergt soms veel van het improvisatie vermogen van de gids en dat was vandaag weer eens het geval. Na de introfilm zit ik met 6 gasten aan boord van de 'Mieneke' het weer is stralend mooi, oplopend naar 25 graden. Iedereen heeft er zin in en de gids natuurlijk ook. 

Bij het aanleggen bij de eerste ( en enige) steiger, kom ik erachter dat ik 'het touw met de haring' vergeten ben mee te nemen.
Tijdens de wandeling lukt het me moeilijk om tijdens mijn verhaal de aandacht van de groep te krijgen, iedereen loopt om zich heen te slaan en heeft geen aandacht voor de gids. We worden namelijk gehinderd door grote aantallen  Dazen (steekvliegen) , en hierdoor besluit ik om vandaag alle wandelingen wat in te korten.

Eenmaal weer aan boord is iedereen toe aan koffie.... Ik besluit ergens in de schaduw te gaan liggen.

Niet erg slim, door de stroom komt de koffiepauze helemaal in de wilgentakken te hangen.

Gelukkig geen gewonden, maar wel echt jungle gevoel. Al koffieënd varen we door naar de tweede landingsplaats, bij het kijkscherm. Op deze plaats is geen steiger, maar er staat wel een stokje in de graskant....ons touw is net te kort...'dan maar met mijn riem' roep ik. Oké, een handige gast bevestigt het touw met mijn riem aan het stokje, opgelost!

Bij het kijkscherm zijn de dazen mild en kan ik eindelijk wat beter mijn verhaal vertellen, wel moet ik af en toe mij broek ophijsen ;-) .Als bonus waarneming zien we een mooie wespendief, dichtbij overvliegen.

Weer aan boord, op naar de Hengstpolder, door het lage water en de vele pleziervaart kunnen we niet aan de graskant aanleggen, dan maar op de 'Plaats van de boschwachter', tussen de wilgen.

Ook hier staat weer een paaltje aan de kant, het touw is is weer te kort, 1 riem is nog te kort. 'Zijn er vrijwilligers?' Natuurlijk is 1 van de gasten bereid haar riem af te staan voor de groep en met 2 riemen kunnen we aanmeren!

Bij deze landing op de Hengstpolder is de groep een echt team geworden, iedereen helpt elkaar bij in en uitstappen, dit is echt leuk om te zien. Na de wandeling komt iedereen weer veilig 'met modderpoten' weer aan boord, ook mijn riem is blubber(de andere is wonderbaarlijk schoon gebleven). Na een extra touristische route via een ijsvogel (iedereen heeft hem gezien!) in het Katse Gat komen we allemaal weer aan wal. Iedeen heeft genoten van dit fantastische avontuur en gaat Biesbosch Enthousiast weer naar huis.
Ik blijf achter met een spons en maak de boot weer schoon, WAT EEN LEUKE TOCHT WAS DIT!