Kayakken, Visarend én Noords walstro

Dit stond al een tijdje op de planning, samen met MAC uit Brou kayakken in de Biesbosch.
Het weer wat we besteld hadden, is vandaag precies op tijd geleverd, stralende zon en 22 graden! Echt korte broeken weer!
We hebben de hele dag en de route gaat via Jongeneele Ruigt naar het kijkscherm K- en L- Ambacht.
Onderweg nemen we lekker de tijd en pauzeren regelmatig, een leuke relaxte tocht.

 

Op de terugweg komt er plots een visarend over, een grote vis hangt stevig in zijn klauwen.
Maar niet voor lang, belaagd door een buizerd laat hij zin prooi vallen, ´watje´.

Bij de Hengstpolder zien we de Crex van SBB (Bootje), het is Theo met een groep floristen, ze zijn op zoek naar het Noords walstro. Op verzoek van Theo lopen we even mee om te kijken om welk bijzonder plantje het gaat. Al snel zijn er een aantal plantjes gevonden en ook gedetermineerd als zijnde Noords walstro. Na een foto van een plantje vervolgen we onze route.
Hoe bijzonder de vondst van het Noords walstro is, kun je lezen bij de volgende link. Noords Walstro
En de volgende link van Radio Rijnmond


Noords walstro

Eenmaal weer te kayak, zien we weer een visarend (dezelfde misschien) met een vis overvliegen.´ Die gaat naar Huiswaard om hem op te eten.´ Na Jongeneele Ruigt gaan we via de Huiswaardsloot, waar inderdaad de visarend zit, hoog in een dode boom. Aan het eind van de Boetersloot zijn we al erg zongebrand en beetje moe. We besluiten de langere route terug te nemen.

Dankzij het hoge water kan ik met mijn trapkano toch door de kleine kano kreken! Er liggen een paar bomen dwars, maar moe en doorgegaard bereiken we de haven.
Samengevat: Een zeer mooie kano tocht met visarend, Noords walstro, stralend weer en goed gezelschap.
Wijze les: In een trapkano, mét korte broek, krijgen de knieën de meeste zonnestralen.

Vroege kano baggertocht



Het getij is bij de kanotocht vaak bepalend voor de route.

Misschien omdat, ik nog niet helemaal wakker was, vanmorgen om 7:00.

Ik besloot als route bepaler de 'tweede lus' in te slaan, na honderd meter kwam ik erachter dat sommige stukken we heel ondiep waren. Er was geen weg terug, en na veel geploeter en gebagger had iedereen bij het eerste verzamelpunt zijn 'weekend workout' wel gehad.

'vanaf nu gaan we relaxed varen, door diepere kreken.'

De tocht verloopt verder gesmeerd, een groep met leuke gasten en allemaal goed kano- behendig..

Ook de gidsen zijn op dreef, als een geoliede machine worden de gasten geinformeerd over geschiedenis, bevers, griendwerkers en wat verder nog ter sprake kwam.

Op de terugweg kunnen we, tot mijn verbazing, met gemak door de 'beverkreek'  Ok de kreek waar op de heenweg zo gebaggerd werd was nu tot ieders verbazing goed bevaarbaar.

Eenmaal aan wal, wordt er, onder het genot van koffie met beverkoek, nog even nagepraat over de tocht. Dit maakt zo'n kanotocht echt helemaal af en gepakt door het Biesbosch avontuur begint iedereen aan het weekend, het is tenslotten pas 10:00 uur!

Helaas waren er niet veel bijzondere waarnemingen, of misschien voor mij toch eentje!

Een Hobie mirage i14! Dat wil zeggen, een soortgelijke trapkano als de i9 die ik heb, maar dan tweepersoons!

Ik krijg als tip mee dat hij het ook prima doet in zee, bij hoge branding, dat ga ik nog eensuitproberen.

Aanmeren met de riemen die je hebt.....

Een wetlandtocht vergt soms veel van het improvisatie vermogen van de gids en dat was vandaag weer eens het geval. Na de introfilm zit ik met 6 gasten aan boord van de 'Mieneke' het weer is stralend mooi, oplopend naar 25 graden. Iedereen heeft er zin in en de gids natuurlijk ook. 

Bij het aanleggen bij de eerste ( en enige) steiger, kom ik erachter dat ik 'het touw met de haring' vergeten ben mee te nemen.
Tijdens de wandeling lukt het me moeilijk om tijdens mijn verhaal de aandacht van de groep te krijgen, iedereen loopt om zich heen te slaan en heeft geen aandacht voor de gids. We worden namelijk gehinderd door grote aantallen  Dazen (steekvliegen) , en hierdoor besluit ik om vandaag alle wandelingen wat in te korten.

Eenmaal weer aan boord is iedereen toe aan koffie.... Ik besluit ergens in de schaduw te gaan liggen.

Niet erg slim, door de stroom komt de koffiepauze helemaal in de wilgentakken te hangen.

Gelukkig geen gewonden, maar wel echt jungle gevoel. Al koffieënd varen we door naar de tweede landingsplaats, bij het kijkscherm. Op deze plaats is geen steiger, maar er staat wel een stokje in de graskant....ons touw is net te kort...'dan maar met mijn riem' roep ik. Oké, een handige gast bevestigt het touw met mijn riem aan het stokje, opgelost!

Bij het kijkscherm zijn de dazen mild en kan ik eindelijk wat beter mijn verhaal vertellen, wel moet ik af en toe mij broek ophijsen ;-) .Als bonus waarneming zien we een mooie wespendief, dichtbij overvliegen.

Weer aan boord, op naar de Hengstpolder, door het lage water en de vele pleziervaart kunnen we niet aan de graskant aanleggen, dan maar op de 'Plaats van de boschwachter', tussen de wilgen.

Ook hier staat weer een paaltje aan de kant, het touw is is weer te kort, 1 riem is nog te kort. 'Zijn er vrijwilligers?' Natuurlijk is 1 van de gasten bereid haar riem af te staan voor de groep en met 2 riemen kunnen we aanmeren!

Bij deze landing op de Hengstpolder is de groep een echt team geworden, iedereen helpt elkaar bij in en uitstappen, dit is echt leuk om te zien. Na de wandeling komt iedereen weer veilig 'met modderpoten' weer aan boord, ook mijn riem is blubber(de andere is wonderbaarlijk schoon gebleven). Na een extra touristische route via een ijsvogel (iedereen heeft hem gezien!) in het Katse Gat komen we allemaal weer aan wal. Iedeen heeft genoten van dit fantastische avontuur en gaat Biesbosch Enthousiast weer naar huis.
Ik blijf achter met een spons en maak de boot weer schoon, WAT EEN LEUKE TOCHT WAS DIT!

Biesbosch Kayak Birding

Vogels spotten vanuit een kayak, dat kan tegenwoordig heel goed bij de Jongeneele Ruigt.

Samen met Albert (van het broedvogel inventariseren) ben ik vandaag op pad geweest in de Hobie Kayak.Het beloofde een zeer warme dag te gaan worden en dat werd het ook uiteindelijk.

Door de Oostenwind is het laag water, een hele opgaaf om met mijn Hobie kayak door de Huiswaardsloot te geraken, het wemelt daar van de omgevallen bomen.
Tegen wind en stroom bereiken we de Jongeneele Ruigt."dit is net een soort Hardenhoek waar je wel in mag varen" .We spoten veel, dit komt mede doordat Albert de vogels veel beter oppikt dan ondergetekende. Oeverloper, witgat, grote zillies, kleine bonte spechts, boomklevers, bruine kiek man, witte - en gele kwik.
Het doel van de tocht is het uitkijkscherm K- en L Ambacht, een soort thuiskomen omdat we hier in het voorjaar nog broedvogels hebben geïnventariseerd. Eenmaal hier aangekomen viel dit zwaar tegen, in de zomer is het hier anders dan in het voorjaar... we werden meteen belaagd door tientallen dazen (steekvliegen).Dan maar achter het scherm staan..........nou geen goed idee, daar wemelde het van de drollen en bijbehorende witte papiertjes. SHIT! (vreemde vorm van natuur beleving) dan maar snel de plas afkijken en terug in de kayak. We spotten nog een mooie wespendief.
Eenmaal terugvarend, voor de wind, stroom en in de zon, wordt het pas echt genieten. Op de Jongeneele Ruigt spotten we al drijvend onder andere: Zwarte ruiter, tureluur, Bosruiter (nieuwe soort voor mij, en knetter dichtbij), 18 watersnip, bruine kiek juv, grote zilver, geelpootmeeuw en kleine mantel.
Eenmaal aan wal is het bijna 30 graden en weer gezellig druk bij het bezoekerscentrum, hier scheiden onze wegen. Albert, thanxx voor dit mooie Birding Biesbosch Kayak SHit and Daas Adventure.

Bevers inventariseren 2

Vanuit de burcht moet het er toch komisch uit hebben gezien, 2 mannen in kano's die helemaal verregend 2 uur op 1 plaats blijven liggen....
Net op tijd kom ik aan bij het botenhuis, vandaag zijn er meer tellers en ik wordt ingedeeld bij een voor mij onbekende Johan. Op lokatie aangekomen beging het plotseling te stortregenen en dan blijkt gore-tex niet helemaal waterdicht. Tijdens de bui wordt er iets met de indeling geschoven en we worden verzocht een burcht op te schuiven.
Eenmaal in positie op onze nieuwe stek wordt het droog en ook gaat de wind liggen. In tegenstelling tot vorige keer is er nu ruim overzicht en kunnen we van afstand een groot gebied observeren.

3 uur later weer aan wal.....
Geen bever gezien, geen muggen gehoord en heel leuk samengewerkt met de nu niet meer onbekende Johan.
Tegenvaller: De tellers bij de burcht waar we verjaagd waren hebben de hele teltijd een bevershow gezien van een familie met jongen.
Moraal van het verhaal: Ik laat me niet meer wegsturen!
Inmiddels zijn nu alle telrondes voltooid in de Sliedrechtse Biesbosch, ik ben zeer benieuwd naar het resultaat van de Biesbosch Bever inventarisatie.

Bevers inventariseren

Omdat het volgend jaar 25 jaar geleden is dat de eerste bevers in de Biesbosch zijn uitgezet, wordt er deze zomer het aantal bevers geinventariseerd, zo'n inventarisatie zit als volgt in elkaar

De Zoogdierenvereniging voert in opdracht van Staatsbosbeheer deze bevertellingen uit. Het daadwerkelijke tellen maakt deel uit van de totale beverinventarisatie. Al eerder dit jaar zijn sporeninventarisaties uitgevoerd en gecombineerd met de gegevens over burchten in het gebied. Met statistische bewerkingen is deze informatie vertaald naar territoria die zijn ingetekend op een kaart.  Er vanuit gaand dat bevers zich vooral binnen de grenzen van hun eigen territorium bewegen, wordt nu per territorium simultaan bekeken hoeveel bevers er rond de schemering uitzwemmen.  De feitelijke interpretatie en analyse van deze telgegevens en eventueel verdere extrapolatie tot definitieve populatiegegevens is dan een laatste stap in het onderzoek.

Zoals hierboven vermeld is het uitvoeren van de bevertelling maar een onderdeel van het gehele onderzoek  In de Sliedrechtse Biesbosch  zijn 20 burchten ingetekend, het gebied is ingedeeld in 5 territoria.  Bij elke burcht wordt gepost en rond de schemering wordt vastgesteld hoeveel bevers daar uit- en inzwemmen. Deze telling wordt 2 maal uitgevoerd en wel tegelijkertijd voor alle burchten in 1 territorium.

Vandaag tel ik mee met één van de simultaantellingen in Sliedrechtse Biesbosch. Bij het botenhuis zijn vanavond 7 vrijwilligers verzameld en bij de 'instructie' krijgt iedereen te horen waar zijn tel lokatie is. Gewapend met tel formulier en kaart gaan we te-kano en varen naar onze lokatie.

2 uur roerloos observeren

Mijn lokatie is midden in de beverkreek, een kreek waar het wemelt van de beversporen en met aan weerskanten een bucht, vooraf gezien een top-lokatie! Ik zoek in de kreek naar de beste plek om zo goed mogelijk zicht te hebben op de ingang van de burcht. Eenmaal een plekje gevonden, begint het wachten. We tellen van 19:45 tot 21:45, vrij snel in het begin scheert er een ijsvogel over! Yes! toch nog birdwatching. Kort daarna hoor ik kort geknaag, de bevers komen? Ik blijf roerloos liggen in mn kano en wacht.......en wacht....ik hoor zelfs geen geritsel.

Na een tijdje begint er naast de ongemakkelijke kano-houding een ander ongemak bij te komen....MUGGEN. gelukkig heb ik een muggennetje, maar je ziet niet of de mug aan de binnen of buitenkant zit en je hoort ze heel erg goed! Eindelijk is het kwart voor tien en al bijna donker, einde telling. Ik vaar weg van de muggen richting vertrekpunt en na 200 meter zie ik een bever!   PATS! staart op het water en ondergedoken, nog een paar honderrd meter verder hoor ik een plons, bever 2.

Eenmaal weer aan wal hoor je de verhalen van de andere tellers, het valt me op dat er minder bevers geteld zijn dan ik verwacht had, ze zitten dus in deze tijd niet bij elke burcht. De 2 bevers buiten de tijd heb ik genoteerd en de muggenbulten tel ik morgen wel.

Weer eens een andere manier van Biesbosch beleving, die nog bijdraagt aan de wetenschap ook! bbbzzzzzzzzzzzzz.